METODA DOBREGO STARTU w swojej pierwotnej wersji była przeznaczona do rehabilitacji osób
z nabytymi zaburzeniami ruchowymi. Obecnie zakłada ćwiczenie w formie zabawowej ruchów oraz funkcji percepcyjnych niezbędnych przy czynności pisania, uaktywnianie i usprawnianie funkcjonowania ośródków
w mózgu uczestniczących w procesie pisania i czytania.
Metoda Dobrego Startu, której prekursorem w Polsce jest Pani Marta Bogdanowicz wykorzystywania
jest z powodzeniem i sukcesami w szkołach, przedszkolach i ośrodkach leczniczo - pedagogicznych zarówno podczas zajęć indywidualnych jak i zbiorowych.
Ma dwojakie zastosowanie: w rehabilitacji i profilaktyce. Może być stosowana w odniesieniu do dzieci
o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym jako aktywizowanie tego procesu, jak i do dzieci, których rozwój wymaga usprawniania nieprawidłowo rozwijających się funkcji.
W Metodzie Dobrego Staru wyodrębniamy trzy rodzaje podstawowych ćwiczeń:
- ćwiczenia ruchowe
usprawniające analizator kinestetyczno - ruchowy, - ćwiczenia ruchowo - słuchowe
usprawniające analizatory kinestetyczno - ruchowy oraz słuchowy, - ćwiczenia ruchowo - słuchowo - wzrokowe
usprawniające analizatory kinestetyczno - ruchowy, słuchowy i wzrokowy.
Podczas trzech rodzajów ćwiczeń kolejno wprowadzanych podczas zajęcia, wzrasta liczba uczestniczących analizatorów i na coraz wyższym poziomie aktywizowana jest koordynacja funkcji percepcyjnych (słuch
i wzrok) i motorycznych (ruch). Zajęcia zaś zawsze przebiegają wg stałego schematu.
Pani M. Bogdanowicz opracowała m. in. zestaw piosenek przydatnich do prowadzenia zajęć Metodą Dobrego Startu, bowiem przeważnie wyżej wspomniane ćwiczenia oparte są na rytmie, meolodii i słowach wybranej piosenki. Piosenka jest zatem motywem przewodnim zajęcia.
Ćwiczenia ruchowe
Ćwiczenia te maja charakter relaksacyjny i usprawniający.
Najczęściej Nauczyciel proponuje dzieciom zabawę ruchową
w zależności od treści wprowadzanej piosenki.
w zabawie zawsze uwzględnia zasade przechodzenia od ćwiczeń i zadań łatwych do trudniejszych.
W związku z tym najpierw dzieci wykonują ćwiczenia motoryki dużej (całe cialo),
potem motoryki rąk (cała kończyna - dłoń - palce).
Kolejno dzieci wykonuja ćwiczenia jedna ręka , potem druga i naprzemiennie.
Ważne jest rownież przechodzenie od ruchów wolnych do szybkich.
Nauczyciel oprócz ćwiczeń usprawniających prowadzi również naprzemiennie ćwiczenia relaksacyjne
w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego.
Ćwiczenia ruchowo - słuchowe
są to ćwiczenia ruchowe, do których Nauczyciel dołącza element muzyczny - piosenkę.
Ćwiczenia obejmuja rytmiczne ruchy pięści, dłoni, palców na woreczkach wypełnionych piaskiem lub ryżem.
Odbywają się one w pozycji siedzącej. Dzieci uderzając w woreczek
wystukują tym samym rytm śpiewanej piosenki.
Rytmiczne ruchy obejmują kolejno:
- ruchy pięścią,
ruchy dłonią (wewnętrzna i zewsnętrzna strona, brzeg dłoni),
- ruchy palcami (jeden palec, dwa..., wszystkie),
- stopniowo ćwiczenia ręką dominująca, potem drugiej,
- ćwiczenia dwóch dłoni w układzie obok siebie i "na krzyż", uderzanie razem lub naprzemiennie.
Po tych ćwiczeniach Nauczyciel przechodzi do ćwiczeń całego ciala w oparciu o melodię piosenki,
np. pląsy, zabawa insceniozwana, taneczno - rytmiczna.
Ćwiczenia ruchowo - słuchowo - wzrokowe
Podstawę ćwiczeń stanowią wzory graficzne opracowane z uwzględnieniem stopnia trudności.
Do wzorów dobrane są piosenki, których rytm jest zgodny z układem elementów wzoru graficznego.
Ćwiczenia polegają na odtworzeniu ruchem wzorów graficznych w rytm jednocześnie śpiewanej piosenki
i przebiegają wg nastepującego schematu:
- próba samodzielnego odtworzenia ruchem rytmu piosenki lub dobieranie wzoru do piosneki,
- pokaz i omówienie wzoru, demonstracja przez Nauczyciela,
- utrwalenie wzoru i jego powiązanie z piosenką poprzez wodzenie placem po wzorze,
- odtwarzanie wzoru różnymi sposobami, np.: w powietrzu ręką, na podłodze nogą,
na blacie stołu palcem,na tackach z piaskiem lub kaszką,
na dużym arkuszu kredą, węglem,
na kartce papieru farbą,
ołówkiem w zeszycie, ołówkiem w liniaturze.
