Twórcą EDUKACJI PRZEZ RUCH jest Pani Dorota Dziamska
EDUKACJA PRZEZ RUCH to pedagogiczny system kształcenia i terapii przeznaczony do pracy
z dziećmi na poziomie edukacji elementarnej. Nawiązuje on do holistycznej koncepcji rozwoju człowieka
i rozwija umiejętności konstruowania rzeczywistych zajęć zintegrowanych. Chodzi tu przede wszystkim
o zintegrowany sposób pracy organizmu podczas uczenia się !
PEDAGOGIKA ZABAWY przywędrowała do Polski z Austrii w końcu lat 80 - tych XX w. Przyniosła nowe, aktywne formy i metody stosowane w pracy z grupą.
Metoda ta:
KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA oparta jest na gruntownych badaniach klinicznych prowadzonych przez dr Paula Dennisona i jego żonę Gail Dennison. W naszym kraju istnieje od 1994r. Wyjaśniając zasadę działania Kinezjologii Edukacyjnej Dennison opisuje funkcjonowanie mózgu w trzech wymiarach: lateralności, ześrodkowania i koncentracji.
Prawidłowe funkcjonowanie mózgu wymaga efektywnej komunikacji pomiędzy wieloma funkcjonalnymi środkami zlokalizowanymi w całym jego obszarze. Trudności w uczeniu się mają miejsce, gdy nie ma swobodnego przepływu informacji pomiędzy tymi częściami mózgu. W związku z powyższym twórca kinezjologii zaleca tzw. Gimnastykę Mózgu we wszystkich trzech wcześniej wspomnianych wymiarach.
METODA DOBREGO STARTU w swojej pierwotnej wersji była przeznaczona do rehabilitacji osób
z nabytymi zaburzeniami ruchowymi. Obecnie zakłada ćwiczenie w formie zabawowej ruchów oraz funkcji percepcyjnych niezbędnych przy czynności pisania, uaktywnianie i usprawnianie funkcjonowania ośródków
w mózgu uczestniczących w procesie pisania i czytania.
Metoda Dobrego Startu, której prekursorem w Polsce jest Pani Marta Bogdanowicz wykorzystywania
jest z powodzeniem i sukcesami w szkołach, przedszkolach i ośrodkach leczniczo - pedagogicznych zarówno podczas zajęć indywidualnych jak i zbiorowych.
Ruch jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka, a zwłaszcza małego dziecka. Wpływa korzystnie nie tylko na sprawność fizyczną, ale na rozwój umysłowy, daje okazję do rozwijania inicjatywy, indywidualności i samodzielności; służy do wyrażania emocji, nawiązywania kontaktow i porozumiewania się.
Twórcą metody RUCHU ROZWIJAJĄCEGO jest Weronika Sherborne - - nauczyciel wychowania ficzynego i fizjoterapeuta. Zwróciła ona uwagę na potrzebę bliskich związków między ludźmi, jako istoty dla rozwoju osobowości dzieci. Opracowany przez W.Sherborne system ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłym w trakcie tzw. "baraszkowania" . Prostota
i naturalność są głównymi walorami tej metody - stanowia jednoczesnie o jej wartości i powodzeniu.
Twórcą metody DZIECIĘCA MATEMATYKA jest E. Gruszczyk-Kolczyńsa Metoda wspomaga rozwój umysłowy dzieci i dobrze przygotowuje je do szkoły. Powstała w wyniku badań naukowych zmierzających do połączenia w jeden proces:
intensywnego wspomagania rozwoju inteligencji operacyjnej dzieci,
kształtowania odporności emocjonalnej potrzebnej dzieciom do pokonywania trudności,
rozwijania umiejętności matematycznych stosowanych w codziennym życiu i wymaganych potem na lekcjach matematyki.
Taki zakres kształcenia sprzyja stymulowaniu uzdolnień matematycznych u dzieci i dobrze przygotowuje je do nauki matematyki w szkole.
Metoda nauki czytania i pisania B. Rocławskiego zwana jest METODĄ GLOTTODYDAKTYCZNĄ : syntetyczno - analityczną. Glottodydaktyka znaczy nauczanie i uczenie sie języka. Koncepcja Rocławskiego zakłada łączenie techniki płynnego czytania ze zrozumieniem z nauką pisania, ponieważ zdaniem autora nie należy odrywać czytania od pisania i uczyć czytania bez pisania.
Ta metoda zakłada również bierne poznawanie liter już od trzylatków. Dzieci opatrują się z 44 literami alfabetu. Tutaj w alfabecie Nauczyciel umieszcza wszystkie zmiękczenia oraz dwuznaki. Rocławski zaprojektował również specjalne klocki zwane LOGO, które na swoich ściankach mają wzór litery - drukowany mały i wielki oraz pisany mały i wielki. Takie klocki są do dyspozycji naszych dzieci w salach.
Autorem ODIMIENNEJ METODY NAUKI CZYTANIA jest Irena Majchrzak. Metodę tę można stosować już w grupie dzieci trzyletnich. Jak sama nazwa wskazuje, dzieci na początku poznają litery
w obrębie swojego imienia. Etap ten nazywamy Inicjacją. Przebieg inicjacji ma charakter indywidualnego kontaktu Dziecko - Nauczyciel. Dziecko siedzi po lewej stronie nauczyciela, tak aby mogło obserwować ruchy jego prawej reki. Na poliniowanej kartce Nauczyciel pisze poszczególne litery imienia dziecka
z jednoczesnym ich wybrzmiewaniem. Pozwala dziecku dokładnie przyjrzeć się zapisowi imienia. Następnie pokazuje wizytówkę ze swoim imieniem i zaprasza do szukania wspólnych liter i różnic. Później na oddzielnych karteczkach pisze wszystkie litery imienia dziecka, miesza je i prosi by ono poskładało je
w odpowiedniej kolejności.
